Denk jij er wel eens over na om een zinvolle reis te maken, of een spirituele reis?
Genoeg organisaties die dat aanbieden, met hele programma’s vol. Of ga je liever alleen een reis maken en van daar uit op zoek gaan naar plekken die voor jou zinvol of spiritueel zijn?
En ga je dan naar Tibet of Nepal, zoals veel spirituele reizigers doen? Of een deel van de beroemde pelgrimstocht de Camino de Santiago in Spanje lopen? Of misschien een bezoek brengen aan de grot van Lourdes in Frankrijk? Er zijn veel plekken op de wereld met spirituele betekenissen, maar wat is nu de juiste voor jou?

Voor mij was het een tent achter in de auto gooien en naar Schotland. Mijn aller eerste volledige solo reis, waarin ik door een groot deel van Schotland zou gaan trekken, twee weken lang. En misschien vraag jij je af, Schotland? Wat is daar spiritueel aan? Nou, ik kan je vertellen dat als jouw intuïtie aangeeft dat je naar Schotland moet, dan weet je zeker dat het een spirituele reis gaat worden. Ik kende Schotland niet heel goed, maar de natuur trok mij. En toen ik in mijn omgeving deelde dat ik daar naar toe wilde, attendeerde een kennis mij op een fijne verblijf plek vlak bij Fort William. Ze had nog meer mooie tips, maar deze bleef het meest hangen. Ik stond aan het begin van mijn spirituele ontwikkeling en had besloten meer te vertrouwen op mijn intuïtie en dat te gaan volgen. Dus stippelde ik een route uit (ik wilde zo veel mogelijk zien) en boekte ik de overtocht.

Super spannend, zo helemaal alleen. Mijn eerste twee overnachtingen waren op een camping vlak bij Stirling. Want ik wilde graag Stirling en Edinburgh verkennen. En ik voelde al dat het voor mij een hele mooie plek was. Ik kon het niet plaatsen, want ik was er nog nooit geweest, maar ik vond het fijn en mysterieus daar. Pas jaren later zou ik bij mijn volgende bezoek aan Edinburgh ervaren waarom.
De volgende paar nachten zou ik op de camping verblijven waar de kennis mij op had geattendeerd. Maar voordat ik die zou bereiken moest ik eerst de Hooglanden omhoog rijden. Via een steile, zig zag- ende weg klom ik met de auto omhoog om vervolgens door een mooi uitgestrekt natuur gebied te rijden, omringd door bergen. Daarna kwam de Pass of Glencoe. De eerste keer dat ik daar aankwam en door heen reed, zal ik nooit vergeten. Wat een ongelooflijk bijzonder plek is dat, waarvan je de eeuwen oude energieën direct oppikt als je daar bent. En anders raak je wel onder de indruk van de prachtige bergen waar je tussen door rijdt. Ik verbleef een aantal dagen op de camping bij Fort William, ik vond het een hele fijne plek. Hoe fijn, besefte ik pas toen ik na een paar dagen weg reed in de richting van de volgende bestemming op Isle of Skye. Niets vermoedend reed ik weg en toen ik de regio uit reed, overviel mij een golf van verdriet en emoties die ik niet kon plaatsen. Ik begreep er helemaal niets van! Ik vond dat ik gewoon verder moest verkennen en reed na Isle of Skye naar de oostkust. Dat beviel ook niet. Daarnaast had ik het ook koud. Mijn tent was te groot voor mij alleen en ik had een nog warmere uitrusting moeten meenemen. Geïrriteerd reed ik terug naar de camping bij Fort William. Ik zou daar gewoon een stacaravan huren, dan had ik het in ieder geval weer warm en kon ik er proberen achter te komen wat al die emoties waren die boven waren gekomen. De rit terug, voelde alsof ik naar huis reed. Eénmaal aangekomen werd ik fantastisch opgevangen en kon ik een heerlijk warme stacaravan huren. Gelukkig! De emoties zakten en ik kon ontspannen, ik was thuis.
Een bizar gevoel om te ervaren in een omgeving die volledig nieuw voor mij was.
De rest van de vakantie ben ik daar gebleven en ben ik vanuit Fort William de regio verder gaan ontdekken. Zo vond ik nog meer plekken waar ik dingen ervaarde die ik nog niet eerder had gevoeld. Ook ben ik terug gegaan naar de Pass of Glencoe en heb ik kunnen genieten van het fijne gevoel die de omgeving mij gaf. Overal was een sterk gevoel van thuis zijn, alsof ik daar hoorde te zijn.
Ik begreep het niet allemaal, maar liet het gewoon gebeuren. 

Aan het einde van mijn vakantie had ik zin om weer naar huis te gaan. Maar toen ik die ochtend vertrok kreeg ik eerst nog een prachtige lucht te zien bij zonsopkomst en wist ik zeker dat ik terug zou komen. (Die foto is op de cover van Hemel op aarde gekomen.)
Het rare is, ondanks dat ik nu werkelijk naar huis ging (waar ik het ook echt fijn heb) deed het opnieuw pijn om weg te gaan. En toen ik thuis was, moest ik bij komen. Alle ervaringen verwerken en opnieuw aarden. Achteraf begreep ik hoe belangrijk die regio voor mij was. Sowieso de energie van de bergen die een zeer positieve invloed hebben, maar ook het herstellen van de verbinding met mijzelf en vorige levens. Want dat is wat maakte dat Schotland mij zo trok, de levens die ik daar eerder heb geleefd.
Jaren later ben ik terug gegaan en ook regelmatig terug blijven gaan, zodat ik mijn vorige levens daar verder kon ontdekken. Het lukte me zelfs verbinding te maken met mijn levens daar en de meest bijzondere ervaring was het één worden van mijn ziel. Door veel wandeltochten te maken kon ik verbinding maken met de natuur, de energie, de omgeving. Door bergtoppen te bereiken kon ik werken aan mijn psychologisch proces en positieve ervaringen op doen. Ervaringen en kennis die ik voorgaande levens had opgedaan, werden geïntegreerd in mijn leven nu. Hoe bijzonder is dat. Ik voelde dat ik alles kon wat ik wilde, dat mijn huidige leven een bepaald doel had en dat ik de kans had om neer te zetten wat in vorige levens niet lukte. Vanwege de tijdsgeest toen en hoe er destijds om gegaan werd met mensen die anders dachten en meer konden waarnemen dan anderen. Wauw, ik had mezelf bevrijdt.

Tijdens één reis voelde ik me zo nauw verbonden met alles en kon ik de eindeloze kracht van het universum om en door mij heen voelen stromen. Normaal gesproken kon ik heel duidelijk de grenzen van mijn lichaam voelen. Nu kon ik dat ook voelen, maar meer. Ik voelde een groot energie veld om mij heen en dat ik wel in dit lichaam verbleef, maar dat ik ook onderdeel was van dat energie veld en dus groter was dan alleen mijn lichaam. Alles was oneindig, ook ik. Alles stond in verbinding met elkaar en maakte onderdeel uit van een groot geheel, ook ik. Een onbeschrijfelijk gevoel.
Het meest overweldigend van alles was de onvoorwaardelijke liefde die maar bleef stromen. Het is dus echt waar, alles is liefde. En het universum (of Goddelijke bron) werkte dus echt samen om mij te helpen te bereiken wat ik wilde bereiken.
Voor mij is het daarom logisch dat Schotland terug komt in mijn roman Hemel op aarde, want zo’n spirituele reis is zo belangrijk geweest voor mijn eigen proces dat het ook onderdeel is geworden van het proces van de hoofdpersoon in het boek.

Al met al hoeft je dus niet per se af te reizen naar een plek waarvan mensen zeggen dat het daar spiritueel is. Het gaat er om waar jouw intuïtie jou naar toe stuurt, welke plek voor jou een spirituele betekenis heeft.
Is er voor jou ook een plek die grote betekenis heeft? Of heb jij ook spirituele ervaringen opgedaan in Schotland?
Laat het me weten!

Klik hier om een reactie, onder aan de pagina, achter te laten.